Jednym z najważniejszych elementów każdej religii jest mit o stworzeniu świata, czyli właśnie mit kosmogoniczny. Tłumaczy on, kto, w jakich okolicznościach, w jaki sposób i dlaczego stworzył świat. Nie zachował się żaden mit Słowian, który by o tym mówił, co nie oznacza że on nigdy nie istniał. Opis stworzenia świata znajduje się w pierwszych rozdziałach Księgi Rodzaju. Dowiadujemy się z niego o powstaniu ziemi i sposobie powołaniu człowieka do życia. Opis ten jest fundamentalny dla religii i wiary judeochrześcijańskiej. Bóg stworzył świat z niczego, uczynił to dla człowieka z powodu wielkiej miłości do niego. Pelazgijski mit o pochodzeniu ludzi |. Pierwszym człowiekiem był Pelazgos, protoplasta Pelazgów, który wyskoczył z ziemi arkadyjskiej wraz z innymi i nauczył ich budować chaty, żywić się żołędziami i szyć tuniki ze świńskiej skóry. Formy sprawowania kultu. Pelazgowie odprawiali Peloria, czyli wspólne ofiary na cześć węża We wszystkich wierzeniach istnieje mit o stworzeniu świata. Jednakże Słowianie mają ten problem, że nie zachowały się źródła pisane, które pozwoliłyby jednoznacznie przedstawić słowiański mit o stworzeniu świata i odpowiedzieć na wiele pytań dotyczących religii słowiańskiej. To, co dzisiaj wiemy, oparte jest na badaniach językoznawczych i etymologicznych oraz na . Streszczenie Na początku był chaos. Z chaosu wyłoniły się dwa pierwsze bóstwa: Uranos (niebo) oraz Gaja (ziemia). Z ich związku narodziło się pokolenie tytanów, kiklopów (czyli cyklopów) i hekatonchejrowów (czyli sturękich). Spośród wszystkich tytanów na wyróżnienie zasługuje Kronos, o którym za chwilę będzie mowa. Niezadowolony ze szkaradnych dzieci Uranos, strącił kiklopów i sturękich do Tartaru, czyli do najmroczniejszej krainy podziemia, z której nie było już wyjścia. Gaja, żona Uranosa, wściekła się na małżonka i namówiła najmłodszego z tytanów, Kronosa, do zgładzenia ojca. Kronos zgodził się przystąpić do spisku i pozbawić ojca tronu. Zakradł się do niego, okaleczył go i zrzucił w otchłań. Tuż przed upadkiem, ranny Uranos, przeklął Kronosa, mówiąc: „Tak samo jak ty mnie, tak i twój syn zrzuci cię z tronu”. Z krwi rannego Uranosa wyłoniły się trzy Erynie, boginie zemsty a także giganci, czyli istoty o ludzkiej postaci z wyjątkiem nóg zakończonych wężowymi ogonami. Nastały rządy Kronosa, który pojął za żonę Reę (Reja, Rea), boginię płodności. Na świecie panował pokój. Problemy pojawiły się, gdy narodziło się pierwsze dziecko Kronosa i Rei. Wtedy Kronos przypomniał sobie słowa ojca, iż jego syn również zrzuci go z tronu. W obawie przed spełnieniem obietnicy, Kronos połykał wszystkie swoje nowonarodzone dzieci. Było ich pięcioro: Hera, Hestia, Demeter, Posejdon i Hades). Szóstym dzieckiem Kronosa i Rei był Zeus. Rea postanowiła uchronić najmłodsze dziecko przed strasznym losem i ukryła je na wyspie Krecie, gdzie opiekawała się nim koza Almatei. Kronosowi zaś, podała do zjedzenia kamień owinięty w pieluszki. Mijały lata a Zeus wyrósł na silnego i potężnego boga. Zeus postanowił pozbawić ojca władzy. Namówił swą matkę, Reę, aby podała Kronosowi środek wymiotny. Gdy Kronos spożył specyfik, zwrócił rodzeństwo Zeusa: Herę, Hestię, Demeter, Posejdona i Hadesa). Kronos zginął w walce z Zeusem, który przejął władzę, po czym na świecie zapanował pokój, który nie trwał zbyt długo, gdyż przeciw bogom wystąpił ród gigantów. Nastał czas tzw. gigantomachii, czyli walki bogów olimpijskich z gigantami. Bogowie nie mogli pokonać ich armii, gdyż matka gigantów, Gaja, uodporniła ich na ciosy zadawane przez bogów. Moc ta nie dotyczyła jednak ludzi. Dlatego Atena poprosiła o pomoc Heraklesa, który pomógł bogom olimpijskim pokonać wszystkich gigantów. Porażka i śmierć gigantów rozwścieczyła Gaję, która w złości wydała na świat straszliwego potwora – Tyfona. Ojcem Tyfona był Tartar. Bogowie olimpijscy byli przerażeni okrutną bestią i w popłochu uciekli do Egiptu, gdzie przemienili się w zwierzęta, tak żeby potwór ich nie rozpoznał. tylko Zeus pozostał na Olimpie i podjął walkę z Tyfonem. Po wielu bojach Zeus zdołał pokonać bestię. Mit mówi, że Tyfon uciekł na Sycylię, gdzie Zeus przygniótł go wulkanem Etną. Ilekroć Etna jest niespokojna, jest to znak, że Tyfon się budzi. Interpretacja Mit o powstaniu świata to mit, który opowiada o kształtowaniu się rzeczywistości, która w następnym okresie znana była ludziom. Mit przedstawia poszczególne etapy, jest też mitem kosmogenicznym, który pokazuje sam proces wyłonienia się świata z Chaosu. Jest to także opowieść o pojawieniu się bogów na świecie. Mit podkreśla rolę przepowiedni, która staje się przyczyną pożarcia przez Kronosa jego dzieci. Ideą, którą przedstawia mit jest panteizm. W przeciwieństwie do biblijnego obrazu świata, pojawia się przedstawienie przyrody jako tej, która nie tylko została stworzona przez bogów, ale posiada boskie cechy. Mit wyjaśnia także powód erupcji sycylijskiego wulkanu. Motywy Motywy, które pojawiają się w micie związane są z poszczególnymi etapami powstawania świata. Ważny jest sam motyw stworzenia, kreowania znanej rzeczywistości. Pojawia się motyw boskiej rywalizacji. Pojawia się także motyw buntu przeciwko bogom oraz kary i walki. Ważnym motywem jest również motyw pojawienia się człowieka, który mitologia wyjaśnia odwołując się do czterech wieków ludzkości lub do historii Prometeusza. Bohaterowie Uranos i Gaja – Para bogów, którzy jako pierwsi wyszli z Chaosu. Sturęcy – dzieci Gai i Uranosa, które zostały przez ojca zesłane do Tartaru. Ich uwolnienie było dziełem Dzeusa, który potrzebował wsparcia podczas walk. Podobny los spotkał cyklopów, którzy również byli dziećmi Uranosa i Gai. Giganci – Byli również dziećmi Gai. Ich powstanie przeciwko bogom zakończyło się ich klęską. To z powodu Gigantów Dzeus nieufnie odnosił się do ludzi. Tyfon – Przerażający potwór stworzony przez Gaję, która chciała się zemścić za pokonanie Gigantów. Tyfon został jednak pokonany przez Dzeusa i zamknięty pod wyspą Sycylią. Kronos i Reja – Para bogów, których panowanie nadeszło po Uranosie i Gai. Bogowie posiadali potomstwo, które pożerał Kronos. Jednak dzięki podstępowi Rei, kolejni bogowie pojawili się na świecie. Dzeus – pierwszy z synów Kronosa i Rei, który uniknął pożarcia przez ojca. Późniejszy władca Olimpu. Hestia, Hades, Demeter oraz Posejdon – kolejni bogowie, którzy pojawili się na ziemi. Rodzeństwo Dzeusa, które pojawiło się na świecie w wyniku jego i Rei podstępu. Dionizos – kolejny z bogów, który pojawił się podczas wielkiej bitwy, a ryk jego osłów przepłoszył walczących. Rozwiń więcej Plan wydarzeń: Chaosu wyłania się Uranos i strąca swoje potomstwo do za namową Gai zabija pożera 5 swoich dzieci, szóste Reja ratuje i umieszcza na podaje środek wymiotny Kronosowi, ten zwraca swoje wypowiada wojnę wspólnie z bogami i cyklopami zwycięża bogom powstają wspólnie z bogami zwycięża pokonuje Tyfona, ostatniego potomka Gai. Przypomnij grecki mit o stworzeniu świata. Z czego powstał świat? Kim byli pierwsi bogowie ?Jak do siebie się odnosili ? Na początku istniał Chaos, z którego wyłoniły się Uranos – Niebo i Gaja– to dwa potężne bóstwa, które tworzyły parę małżeńską. Z nich narodzili się tytani, cyklopi, (kiklopi)i ród sturękich. Ponieważ dzieci były szkaradne oraz okrutne, ojciec obawiał się ich i strącał każdego swego nowo narodzonego potomka do Tartaru. Matka Gaja z bólem i rozpaczą słuchała jęków własnych synów, dobiegających z bezdennej otchłani. Pewnego razu uknuła spidek przeciwko Uranosowi. Namówiła najmłodsze dzieci, Kronosa, żeby okaleczyło ojca i strąciło go z tronu. Syn posłuchał matki i zgładziwszy Uranosa, zasiadł na jego rządów zaczęły powstawać : słońce, gwiazdy, chmury, lasy i zwierzęta, rzeki i jeziora, góry i doliny. Żoną Kronosa była Rea. Władca, obawiając się utraty panowania nad światem, pozostawił swoich braci w Tartarze, a rodzące się dzieci połykał. Po urodzinach kolejnego potomka – Dzesua, Rea dała mężowi do połknięcia kamień zamiast dziecka, które oddała pod opiekę górskich wykarmiła koza Amaltea. Gdy chłopiec podrósł, postanowił walczyć z ojcem. Namówił matkę do podania mężowi środka na wymioty, dzięki któremu z wnętrza Kronosa wyszło na świat rodzeństwo Dzeusa połknięte przez ojca : Posejdon, Hades, Hera, Hestia, Demeter. W walce, którą syn stoczył z okrutnym ojcem, pomogła mu niezwykła tarcza – egida, wykonana ze skóry kozy Amaltei. Po zwycięstwie nad Kronosem Dzeus zaczął rządzić na Olimpie – siedzibie bogów. Jeśli pojawiło się jakieś zagrożenie, władca rzucał pioruny, które siały postrach, co przyczyniło się do nazwania go odnosił zawsze zwycięstwo. Pewnego razu pojawili się dziwni i straszni przeciwnicy – giganci, olbrzymy przypominające ludzi. Ich ciała kończyły sploty wężów. Mógł ich pokonać jedynie śmiertelny człowiek. Dzeus wysłał przeciw gigantom Heraklesa. Na pomoc przybył mu Dionizos razem ze swymi satyrami. Olbrzymy poniosły klęskę. To wspaniałe zwycięstwo sławili później w swych utworach greccy artyści.

napisz mit o stworzeniu świata